«إِلَـهِي ڪَأَنِّي بِنَفْسِي و

«إِلَـهِي ڪَأَنِّي بِنَفْسِي وَاقِفَـةٌ بَيْنَ يَـدَيْـكَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْـنُ تَـوَكُّلِي عَـلَيْـكَ فَقُلْتَ
مَا أَنْـتَ أَهْـلُهُ وَ تَـغَمَّـدْتَنِي بِـعَفْـوِكَ»

خدای من
با همه هستی‌ام در برابرت ايستاده‌ام
درحالیكه حسن اعتمادم بر تو، بر وجودم سايه افكنده
آنچه را تو شايسته آنى بر من جارى كرده‌ای
و مرا با عفوت پوشانده‌اى

مناجات شعبانیہ