
حجاب در آیین یهود
طبق گفته مورخین ، نه تنها از مرسوم بودن حجاب در بین زنان یهود سخن گفتهاند ، بلکه به افراط ها و سخت گیریهای بی شمار آنان نیز در این زمینه تصریح کردهاند . در کتاب «حجاب در اسلام» آمده است : «گرچه پوشش در بین عرب مرسوم نبود و اسلام آن را به وجود آورد ، ولی در ملل غیر عرب ، به شدیدترین شکل ، رواج داشت » .
در ایران و در بین یهود و مللی که از فکر یهود پیروی میکردند ، حجاب به مراتب شدیدتر از آنچه اسلام میخواست وجود داشت . در بین این ملتها وجه و کفین (صورت و کف دستها) هم پوشیده میشد . حتی در بعضی از ملتها سخن از پوشیدن زن و چهره زن نبود ، بلکه سخن از قایم کردن زن بود و این فکر را به صورت یک عادت سفت و سخت درآورده بودند .
در تورات ، از چادر و برقع و روبندهای که زنان با آن سر و صورت و اندام خویش را میپوشاندهاند ، صریحا نام برده شده است ، که نشانگر کیفیت پوشش زنان است .
ویل دورانت در مورد حجاب در دین یهود مینویسد :
«اگر زنی از شریعت یهود سرپیچی میکرد ، مثلا بی آنکه چیزی (روسری) بر سر داشته باشد به میان مردم میرفت یا در ملاء عام نخ میریست یا با هر سخنی با مردان (نامحرم) صحبت میکرد و یا صدایش آنقدر بلند بود که چون در خانهاش حرف میزند همسایگانش میشنیدند و همچنین زنی که در حضور شوهر خود ، به والدین او دشنام میدهد و … مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد ».
در این گفتار بطور صریح از سربرهنه میان نامحرمان بودن، در ملأ عام نخ ریسیدن، با مردان نامحرم سخن گفتن و… بعنوان سرپیچی از شریعت یهود نام برده شده است.
در «تلمود» اصلیترین کتاب فقهی که به گفته ویلدورانت ، اساس تعلیم و تربیت یهود است، نیز بر لزوم پوشاندن سر از نامحرمان، لزوم سکوت زن و پرهیز از هرگونه آرایش برای سایر مردها، پرهیز از نگاه زن به مردان بیگانه، اجتناب از نگاه مرد به زنان نامحرم و لزوم پرهیز از هر امر تحریکآمیز، تأکید شده است.
منابع:
حجاب در اسلام، ابوالقاسم اشتهاردی
تاریخ ویل دورانت
انجیل
تورات
بازتاب