مادرم جای شعر لالایی، همه شب

مادرم جای شعر لالایی،
همه شب از کرامتش میگفت
پدرم زیر گوش من خوانده،
لابه لای اذان امام رضا

کودکی های من کنار تو بود،
بین این صحن ها بزرگ شدم
سالها با کبوتران حرم،
خورده ام آب و نان امام رضا

کودکی ام چقدر زود گذشت،
دل من تنگ شد برای خودم
من حسابی عوض شدم اما،
تو همانی همان امام رضا