هیچ کس با من حاضر نشد بلکه همه مرا ترک کردند…
??هیچ کس با من حاضر نشد بلکه همه مرا ترک کردند…لیکن خداوند با من ایستاده و به من قوت داد.
دوم تیموتائوس ٤: ١٦- ١٧
یک چیز در طول عمرم یاد گرفته ام که بیش از حد از مردم انتظار نداشته باشم. این امکان وجود دارد که انرژی مثبت و محبت فراوان را نثار دوستان یا اعضای خانوادتان بکنید و هیچ گونه ترفیع و یا تشکری بابت تلاشهایتان نصیب خود نکنید. حتی این امکان وجود دارد که دیگران به خاطر کاری که شما کرده اید کسبِ اعتبار کنند.
اگر از مردم به خاطر آنچه که انجام داده ایم انتظار توجه و یا تقدیر داشته باشیم، قطعاً ناراحت می شویم. و از خودمان می پرسیم:«آیا حق من همین قدر تشکر بود؟»
بهتر است در مواقعی که ناراحت می شویم به انگیزه مان از آن کار فکر کنیم. آیا ما یک احساس ناپاک معروف شدن داریم؟ یا شوق بیش از انداره برای دیده شدن و یا تشویق شدن برای کارمان داریم؟ آیا می توانیم بدون انتظار از کسی کاری انجام دهیم و بگذاریم دیگران مسئول عکس العمل خود باشند؟ پولس رسول در دوران خدمتش به خــداوند، چندین بار توسط مردم طرد شد. با این وجود او بر قدرتی که خداوند عطا می کند تأکید داشت ??
