گاهی توی حرم که راه میرم
گاهی توی حرم که راه میرم،
چشمم
به گنبد و گلدستههاست
اما به زمین صحن فکر میکنم
همون جایی که
روش دارم راه میرم؛
جایی که پا گذاشتن توش،
مدّتها بزرگترین آرزوی قلبم بود
راه میرم
قدم قدم قدم
من کجا و اینهمه لطف
من کجا و این حرم
زیر لب میگم
امام خوبم ممنون