
امیرالمؤمنین عليه السلام
امیرالمؤمنین عليه السلام
زياده گويى، موجب لغزش حكيم و خستگى بردبار است پس زياده گويى مكن كه مايه رنج خواهى بود و تفريط مكن كه مايه اهانت خواهى بود
الإِكثارُ يُزِلُّ الحَكيمَ، ويُمِلُّ الحَليمَ؛ فَلا تُكثِر فَتُضجِر ، وتُفَرِّط فَتُهَن
غررالحكم حدیث ۲۰۰۹