سیره حضرت آیت الله بهاءالدینی(ره)
?حيف است که خود را ترغيب نکنيم برای بهره وری بيشتر از سحر، از بين الطلوعين، از نظم در عبادت، از ارتباط با قرآن؛ خدا رحمت کند آيت الله بهاءالدينی زياد سفارش می کردند: «سحر بيدار شويد، اگر دیدید حس عبادت نداريد، خيلی بر خودتان تحميل نکنيد، همان بيداری کافی است، می توانيد بخوانيد، بخوانيد، می توانيد گوش بدهيد، گوش بدهيد، مي توانيد فکر کنيد، فکر کنيد، بگذارید طراوت عبادی برايتان بماند، باطن خودتان را با فشار و فشار و فشار کور نکنيد.»
?گاهي شب ها نیز در سفر خدمتشان بوديم، نافله شان را نشسته می خواندند و می فرمودند چايي را بياريد، مي نشستند، ايشان مراقبه عجيبي در حرف زدن، حتي در فکر کردن داشتند، اينها ديگر حاصل يک عمر مراقبه بود.
? رفقا خيلي از مجالست با ايشان و گاهي يک نمازجماعت ايشان لذت می بردند و روحيه شان تأمين بود، گاهی صحبتی می شد، گاهی هم نمی شد؛ ولی معلوم بود هجرت کرده است، از خود سفر کرده است و دعوتش به خويشتن نيست.
?حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری
? نمازشب
