مار را نکشیم !
عَنْ عَبْدِاللّٰه رضی اللّٰه عنه قَالَ: بَيْنَمَا نَحْنُ مَعَ النَّبِيِّ ﷺ فِي غَارٍ بِمِنًى إِذْ نَزَلَ عَلَيْهِ وَالْمُرْسَلاتِ وَإِنَّهُ لَيَتْلُوهَا وَإِنِّي لأَتَلَقَّاهَا مِنْ فِيهِ، وَإِنَّ فَاهُ لَرَطْبٌ بِهَا، إِذْ وَثَبَتْ عَلَيْنَا حَيَّةٌ فَقَالَ النَّبِيُّ ﷺ: «اقْتُلُوهَا» فَابْتَدَرْنَاهَا فَذَهَبَتْ فَقَالَ النَّبِيُّ ﷺ: «وُقِيَتْ شَرَّكُمْ كَمَا وُقِيتُمْ شَرَّهَا».
صحیح‌بخارى۱۸۳۰
از عبد اللّٰه بن مسعود رضی اللّٰه عنه روايت است كه ميگويد: همراه رسول اللّٰه ﷺ در غاري، در منا بوديم كه سورة «مرسلات» نازل شد . رسول اللّٰه ﷺ آنرا تلاوت ميكرد و من همانطور كه از زبان (مباركش) مي شنيدم آن را حفظ ميكردم. هنوز سوره «مرسلات» به پايان نرسيده بود كه ماري بسوي ما پريد و به ما حمله كرد. رسول اللّٰه ﷺ فرمود: «آنرا بكشيد». ما نيز فوراً اقدام نموديم ولي مار فرار كرد. رسول اللّٰه ﷺ فرمود: « مار از شر شما نجات پيدا كرد همانطور كه شما از شر او، نجات يافتيد».
پس ماری که به ما ضرر نرسونه و در حال فراره باشه نکشیم .
