ﻧﺎﻇﻢ ﺗﻮ ﻣﯿﮑﺮﻭﻓﻮﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﯽ ﻣﯿﺪ
ﻧﺎﻇﻢ ﺗﻮ ﻣﯿﮑﺮﻭﻓﻮﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﯽ ﻣﯿﺪﻭﻧﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﯾﻢ
ﻭﺍﺷﯿﻨﮕﺘﻮﻥ
ﮔﻔﺖ ﯾﻪ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺑﮕﯿﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻭﺍﺷﯿﻨﮕﺘﻮﻥ ﺑﺸﻨﻮﻥ ﻣﺎﻫﻢ ﯾﻪ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺣﻠﻘﻤﻮﻥ ﭘﺎﺭﻩ ﺷﺪ
ﻧﺎﻇﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﯽ ﻣﯿﺪﻭﻧﻪ ﺣﺮﻡ ﺍﻗﺎ ﺍﻣﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﮐﺠﺎﺱ؟ ﺩﺍﺩ ﮐﺸﯿﺪﯾﻢ ﮐﺮﺑﻼ ﮔﻔﺖ
ﺣﺎﻻ ﯾﻪ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻦ ﮐﻪ ﺍﻗﺎ ﺗﻮ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺸﻨﻮﻥ
ﻣﺎﻫﻢ ﯾﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻮﺩ خفه شیم
ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍ، ﺧﯿﻠﯽ ﻃﻮﻝ ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﻟﺲ ﺍﻧﺠﻠﺲ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺳﯿﻨﻤﺎﺳﺖ ، ﻧﯿﻮﺍﻭﺭﻟﺌﺎﻥ ﻣﻬﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﻪ ، ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﻙ ﻣﻬﺪ ﺩﺭﺱ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ
ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻔﺖ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﺮﺑﺪﻣﻮﻥ
ﺑﯿﺪﺍﺭﺷﻮﻥ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻋﺬﺭ ﺑﺨﻮﺍﯾﻢ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻭ ﻧﺎﮐﺴﯽ ﻧﮕﯿﻢ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺗﻮ،
ﻭﻟﯽ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﻭﺍﺷﻨﮕﺘﻦ ﻭ ﮐﺮﺑﻼ آیا ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﻣﻮﻧﻮ؟ آیا ﻭﺍﺷﻨﮕﺘﻨﯿﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻥ ﭼﯿﺰﯼ
ﺗﻮ ﺩﻝ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ یازده ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺒﻮﺩﻩ؟
ﭼﺮﺍ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ، ﺩﺍﺩ ﺑﺰﻧﯿﻢ
ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺑﯿﺴﻮﺍﺩﯼ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﻋﻘﺐ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﯽ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﮔﺸﻨﮕﯽ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯾﻮ
ﺩﺷﻤﻨﯽ
ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻣﺎ شعار ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺩﺭﮎ ﻧﮑﺮﺩﻡ ،ﭼﺮﺍ ﮐﺎﻓﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ،ﺩﭼﺎﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻟﻬﯽ ﺷﺪﻩ ﻭ
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﺩﭼﺎﺭ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺍﻟﻬﯽ ﻣﺮﺽ ﮐﻪ ﯾﮑﯿﺴﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ
ﺩﺭ ﻧﮕﺮﺵ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﺳﺖ
