امام مهربانم پناه دلتنگی‌های

امام مهربانم
پناه دلتنگی‌هایم،
سلام

من ، از روزگاری صدایتان می‌کنم ،
که ثانیه‌هایش را آخرالزمان می‌نامند؛

از دنیایی که در خشکسالی عاطفه می‌سوزد ،
و در سیلاب نابه‌سامانی اسیر است

از مرزهایی که تنگدستی در آنها لانه کرده ،
و کبوتر مِهر از بامشان پَر کشیده

از روزگار سرد دوران غیبت شما

و در این دوران ،
دستان کم توان خود را به آسمان گشوده ،
اولین و آخرین دعایم را می‌خوانم؛
آمین گفتنش با شما

بار الها آفریدگارا توانمندا مهربانا
به قلب شکسته‌ی مادر،
آخرین فرزند حیدر را زود برسان؛

حوصله‌ی روزگار بسی تنگ است