گاهى انسان از ياد معشوقش، به خواب نمى رود

گاهى انسان از ياد معشوقش، به خواب نمى رود چگونه ممكن است آدمى كسى را دوست داشته باشد و به يادش نباشد عبادتى ارزش والا مى‌يابد كه از روى عشق و محبّت پروردگار صورت پذيرد امام على(عليه السلام) مى‌فرمايد
مَا عَبدتُكَ خَوفاً مِن نَارِكَ وَ لاَ طَمَعاً فى جَنَّتِكَ وَ لكِن وَجَدتُكَ أَهلا لِلعِبادَةِ فَعَبَدتُكَ؛ تو را از روى ترس از آتش و براى بهشت نمى پرستم؛ بلكه تو را مى‌پرستم؛ چون پرستيدنى هستى و فقط تو سزاوار پرستشى من تو را نپرستم، چه كنم؟ حضرت در جاى ديگر مى‌فرمايد و لكنّى أعبدهُ حبّاً له؛تو را بندگى مى‌كنم؛ چون دوست داشتنى هستى عبادت عاشقانه مى‌تواند انسان را خيلى سريع بالا ببرد
آیت الله مصباح یزدی
نماز شب