ســـــلامآقـــــاےمن
آقا جان تمام سالهایے که درس خواندیم
دبیر شیمے به ما نگفت که اگر عشق و ایمان و معرفت با هم ترکیب شوند
شرایط” ظـــــهور ” تو
مهیا مے شود
دبیر زیست نگفت که این صداے تپش قلب نیست ؛
صداے بے قرارے دل براے ” مـــــهدیست ”
دبیر ادبیات از عشق مجنون به لیلے ,از غیرت فرهاد نسبت به شیرین گفت
اما از عشق شیعه به “مـــــهدی” ؛
از غیرتش به “زهرا(س) ” نگفت
دبیر تاریخ نگفت که اماممان امسال سال چندم غربتش است؟
نگفت غربت اهل بیت ” علے(ع) ” از کے شروع شد و تا کے ادامه دارد
دبیر دینے فقط گفت که انتظار فرج از بهترین اعمال است
اما نگفت که انتظار فرج یعنے
گـــــناه نکنیم و یعنے” گـــــناه نکردن ”
از بهترین اعمال است
دبیر عربے به ما یاد داد که “مـــــهدے ”
اسم خاصے است که تنوین پذیر است
اما نگفت که “مـــــهدے ” خاص ترین اسم خاص است
که تمام غربت و تنهایے را پذیرا شده است
