لذت نماز شب …
لذتي كه يك مرد با ايمان در آن وقت شب كه چشمش مي افتد به آسمان پر ستاره و آيات آخر سوره آل عمران را كه صداي هستي است مي خواند و با هستي هم صدا مي شود ؛ احساس مي كند برابر است با يك عمر لذت مادي در اين دنيا. چنين آدمي، نمي تواند مثل ما زندگي كند، نمي تواند سر سفره شام بنشيند در حالي كه ظهر غذاهاي سنگين، انواع گوشت ها، روغن هاي حيواني و نباتي، انواع شيريني ها و انواع محرك ها اشتهاها خورده است؛ تازه مقداري سوپ بخورد تا اشتهايش تحريك شود، اين روح خود به خود مي ميرد، اين آدم نمي تواند در نيمه هاي شب بلند شود و اگر هم بلند شود نمي تواند لذت ببرد. لهذا كساني كه چنين توفيقاتي داشته اند و ما چنين اشخاصي را ديده ايم به لذت هاي ماديي كه ما دل بسته ايم هيچ اعتنايي ندارند.
?استاد شهید مرتضی مطهری(ره)
?احياء تفكر اسلامي، ص ۹۳-۹۵
? نماز شب