حضرت آیت الله سید نورالدین حسینی اراکی

حضرت آیت الله سید نورالدین حسینی اراکی  :

آقا نورالدين اوصاف و خصايص والای مكتبی را با تهجّد، مراقبت و كوششی پی‌گير، با جان خويش كسانی كه شب‌های راز و نيازش را ديده بودند، می‌گفتند از نيمه‌های شب تا فجر صادق پيوسته در حال گريه و زاری بود، شخصی به نام آقا سيد محمود خوانساری، از اهل منبر، طالب شد كه او را ببيند، چون صدای العفو العفو ايشان توی كوچه می‌آمد و مردم از معابر حوالی خانه‌اش، اين حالات را می‌شنيدند؛ اين آقا خواست نماز شب خواندن آقا نورالدين را از شب‌های ماه رمضان بود و آن مرحوم عدّه‌ای از جمله آقا سيد محمود خوانساری را برای افطار دعوت وی می‌گويد وقتی افطار به پايان رسيد و همه رفتند، من نشستم، آقا نورالدين ديد من بلند نمی‌شوم، به خدمتكارش گفت دو تا رختخواب يك رختخواب خودش داشت، يكی را هم برای من من نخوابيدم، می‌خواستم سحر ايشان را ملاحظه سحر كه فرا رسيد، ديدم از جای خويش برخاست و رفت بيرون، وضو گرفت و مشغول نماز وقتی كه به العفو رسيد، مشاهده كردم چنان گريه بر او مستولی شد كه چندين دفعه گلوگير فكر می‌كرد من نماز شب .